nilai 'seringgit'

semalam...

masa sy tgh membeli pisang goreng kegemaran suami di sebuah booth.....

ada la sorang pakcik ni..

perwatakan dia...    susuk tubuh yg kurus, pakaian agak lusuh, kelihatan dia sedang lapar...

di tangannya tergenggam duit kertas seringgit .... tak tahu la sy seringgit shj atau ada beberapa ringgit...

pakcik itu nampak teragak2 nak membeli... sbenarnya, masa sy sampai d booth 2, dia dah ada dulu.... tp hingga pisang goreng sy siap dibungkus, dia msh teragak2 utk membeli..... 

akhirnya 

"pakcik nak beli apa pakcik...?"

pakcik itu hanya senyum....

"pakcik beli la mana pakcik nak.... sy bayarkan...."

pakcik 2 terus tunjuk keledek goreng.. sambil "seringgit je.."

"bungkuskan xxxxx ringgit utk pakcik ni kak.." (x perlu sy tulis berapa ringgi ye... tangan kanan yg memberi.. tangan kiri pun xtau kan...

"terima kasih nak.."

rasa sebak tengok pakcik 2..... di usia tua begitu... patutnya ada anak2 yg menyaranya... tp... entah la.. sy pun xtau kisah hidup pakcik 2.. n x brani nak komen banyak2...

sbenarnya.. tujuan sy mencoretkan pengalaman sy ni.... sb nak share...

betapa berharganya nilai seringgit kpd orang yg susah........

tp kita yg agak senang ni.... duit seringgit 2 mcm xheran je.... 

tgk masa hari raya je la.... kalo bg seringgit kat budak2.... "seringgit je..???"

teringat pengalaman sy masa di asrama dulu...

tiap2 malam ada cikgu yg menjual nasi lemak.. sebungkus seringgit je.... tahun 1997 ... 

isinya sekadar nasi , sambal kosong n telur dadar yg sgt kecil.. sesuai la dgn harganya... n dijual pulak pd budak asrama.. malam2 mmg lapar kan..... tambah seri lg dgn sanwichnya... karipapnya.. n mcm2 kuih yg sedap2 dan menyelerakan.... rata2 dijual dgn harga seringgit...

tp masa 2... kalo nak beli.. sy berfikir banyak kali.. mcm nak buat keputusan yg besar... 

sb kalo sy beli, duit belanja dah kurang.. mmg sy sgt berkira ms 2.... 

sb sy slalu mind set.... kat asrama makanan dah sedap2... n segala keperluan cukup... sedangkan mak ayah, adik2 kat rumah? 

kalo sy boros, sy terpaksa minta duit belanja lebih dr ayah... nt sian ayah n keluarga d kampung....  kene pulak mereka berjimat.... biasanya.. 

"xpayah beli la.... keinginan je 2.. supper kan ada.. lapar, makan je la makanan yg ada... "... n selamat la duit sy utk ke sekian kalinya... alhamdulilah... hihi

ayah bukan la org susah.. beliau juga seorang guru... tp brapa sgt la gaji guru ms 2.. dgn tanggungan rumah, kereta, personal loan... n ayah tanggung keluarga sorang...., mak ditugaskan menjaga kami adk beradik sebaik mungkin... alhamdulillah, kami adik beradik 'menjadi'.... paling bersyukur, along skrg dah jd doktor dgn gaji berbelas ribu... n x pernah lupa mak ayah n adik2nya yg comel2 ni.... hihi... thanks along ! 

betapa sy menghargai nilai 'seringgit' masa 2.... tp sekarang... seringgit..... 

pengalaman semalam buat sy sedar.... seringgit juga sgt tinggi nilainya....

selebihnya...

sy agak risaukan sofia.... si kecil buah hati pengarang jantung kami suami isteri...

dgn pendapatan kami suami isteri mencecah 8k.. n suami yg ada side income sendiri.. kehidupan kami sekeluarga agak selesa....

sofia dibesarkan dgn kesenangan.. keseronokan.... makanan sedap2.... tambah lak duduk d jb ni.. agak kebandaran jugak la si kecik 2... 

bila teringatkan cerita 'seringgit' ni.... rasanya kne ajar skit erti kesusahan kat sofia ... 

'bukan semua yg kita nak boleh kita dapat'.. ni antara falsafah yg sy slalu pegang dm usaha menjadi seorang yg qana'ah... sy akan usaha didik sofia dgn falsafah ni jugak... n 'susah2 dahulu, bersenang2 kemudian'....

semoga kita semua tidak leka dgn apa yg kita kecapi... hingga lupa org yg sdg lapar dahaga.. dan sgt menghargai nilai 'seringgit'.. seperti pakcik yg sy jumpa smlm...

sekian utk renungan bersama... wassalam ~~

:)